روايت ابن شبيب از حضرت امام رضا عليه السلام در روز اوّل محرّم
    
شيخ صدوق‏ رحمه الله از ريّان بن شبيب روايت كرده كه گفت: در روز اوّل ماه محرّم، خدمت‏ حضرت امام رضا عليه السلام شرفياب شدم. آن حضرت فرمود:

اى پسر شبيب؛ امروز روزه هستى؟

عرض كردم: نه.

فرمود: اين روز، روزى است كه حق تعالى دعاى حضرت زكريّا را در آن‏ مستجاب فرمود - و فرمايش خود را ادامه داد تا آنكه فرمود - :

اى پسر شبيب؛ اگر براى چيزى خواستى گريه كنى، براى حسين بن على ‏عليهما السلام‏ گريه كن كه او را مانند گوسفند سر بريدند و با آن حضرت از اهل بيت او هجده تن- كه در زمين شبيه و نظير نداشتند - كشته شدند.

و به تحقيق كه آسمان‏هاى هفتگانه و زمين‏ها براى شهادت آن حضرت ‏گريستند و به درستى كه چهار هزار فرشته، به سوى زمين آمدند براى يارى آن‏حضرت، ولى زمانى رسيدند كه آن حضرت شهيد شده بود. پس ايشان نزد قبرآن حضرت ژوليده ‏مو و گردآلوده‏ اند تا آنكه قائم آل محمّد صلوات اللَّه عليه ظاهر شود، پس ايشان ياوران آن حضرت باشند و شعار ايشان در جنگ اين كلمه ‏است: «يا لثارات الحسين ‏عليه السلام».

اى پسر شبيب؛ خبر داد مرا پدرم از پدرش از جدّش كه چون جدّم حسين ‏عليه السلام ‏شهيد شد، آسمان، خون و خاك سرخ باريد.

اى پسر شبيب؛ اگر بر حسين ‏عليه السلام گريه كنى تا آب از ديدگانت بر رويت جارى ‏شود، حق تعالى هر گناه صغيره و كبيره تو را بيامرزد.

اى پسر شبيب؛ اگر خواهى كه در قيامت هيچ گناهى بر تو نباشد، آن حضرت را زيارت كن.

اى پسر شبيب؛ اگر خواهى كه در غرفه ‏هاى بهشت با رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم وخاندانش ساكن شوى، بر قاتلان آن حضرت لعنت كن.

اى پسر شبيب؛ اگر خواهى كه مثل ثواب كسى داشته باشى كه با آن حضرت ‏شهيد شده باشد، هرگاه كه او را ياد كنى بگو:

يا لَيْتَني كُنْتُ مَعَهُمْ، فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظيماً.(1)

اى كاش؛  با ايشان بودم، تا  به  رستگارى بزرگى نائل مى ‏گرديدم.

اى پسر شبيب؛ اگر خواهى كه در درجات بالاى بهشت با ما باشى، از براى حزن ‏ما محزون باش و از براى شادى ما شاد باش، و بر تو باد به محبّت و ولايت ما؛ اگر مردى سنگى را دوست بدارد، خدا او را در روز قيامت با آن محشور گرداند.(2)

---------------------------------------

1) وسائل الشيعة: 324/10.

2) هديّة الزائرين وبهجة الناظرين: 165، بحار الأنوار: 285/44.

منبع : صحيفهٔ رضويّه (مترجم) : بخش يازدهم ص 296